Gözlerimi sensiz açtım.
Gece de nasıl kapandı diye sorma hiç.
Uyuyakalmışım.
Senden sonra hayatım,
Uyanmaya çalışmak ve uyayakalmakla geçiyor.
Değişen pek birsey yok aslında.
Ben hariç Hersey dışında.
Seni unutmak istedim biliyorsun
Yıllar geçti belki unutmuşsundur.
Gerçi sana yazmadan da duramadım.
Biliyorsun aslında herseyi. Belki görmüyorsun. Belki istemiyorsun. Emin olamadim. Belki soyledin ben anlayamadim. Anlamak istemedim belki. Neyse:
Uzaklaşmak istedim,
Bir umut işte,terk ettim ülkeyi. Evime, aile evine döndüm. Sonra nefes alamadim sana geri döndüm.
Duramadım ayrı, yanına da dönemedim ama.
Yürüyemedim sensiz o şehrin sokaklarında.
Gidemedim de dönemedim de.
Sıkıştım kaldım zamanın mevsimlerin içinde.
Kendimi seviyim, hayatı seciyim dedim çektim gittim yine uzağındaki bir başka şehre.
Zaman kovalıyormus da ben kacmaliymisim gibi.
Kaybediyorum gibi.
Ama nefes alıyorum sanki.
Ne için bilmesem de..
Boşluk hep orda çünkü.
Nefesler boğuyor ya da yetmiyor gibi.
Aklıma geldikçe kalbimin de attığını hatırlıyorum hala.
Sevinçle üzüntü sıkışıyor sonra ama çarpıntı yapıyor.
Ne sensiz uyanabiliyorum. Ne sensiz uyuyabiliyorum. Gerçekliğindenn bende şüphe duyuyorum bazen. Gerçekliğin farklı gözler tarafından bu kadar çarpık görünmesi.
Aklım almıyor, ayarım bozuluyor bazen.
Yeni birilerini hayatıma almayı deniyorum, kendimi sevmem yeterli gelmiyor bazen.
Bazen evde sadece bir ses olsun istiyorum.
İhtiyaç icin ilişki yapılmayacağını hüsran dolu sonuçlarla öğreniyorum her defasinda.
Alnımda "bana bulasmayin bende ne istediğimi bilmiyorum" yazan bir altyazi olsun herkesin gördüğü, benimde kafamı karıştırmasın istiyorum.
İnsanım, yalnızım. Bazen sadece sosyallesmek istiyorum ilgi kafamı karıştırıyor.
Belki bazen seni kırmak istiyorum. Kendi gercekligimin acı da olsa gerçek olduğuyla yüzleşmek istiyorum.
Yapamıyorum ama..
Yine de seninleyim. Sensizken hemde.
Senden öncede bir ben vardı, ask acıları çekmiş.
Iliskileer yaşamış. Sonuca varıp hayatına devam edebilmiş bir ben vardi. Seninle senden sonra bana noldu bilmiyorumm. Nerdeyim bilmiyorum ama sanki hep seninleyim gibi, sanki seni hissediyorum gibi.
Seni unutmaya çalışmak kendimi silmek gibi.
O kadar işlemişsin ki kalbime, üstüme sinmiş ruhun. Hayatımın heryerindesin. Hayattan zevk aldığım, maruz kaldığım herseydesin. Hiç yokken hemde.
Yollar sana cikicak sen yolda karışıma cikicakmis gibi.
Nefes almak bile nefes almak degilken artik, ben yinede iyiyim ama. Yaşarım heralde bir 30 40 sene daha. Seninle mi sensiz mi kiminle ya da en önemli soru yasanan o hayatta ben varolur muyum ?
Bir yerlerde yokolmus gibiyim, senden sonra ölüp gittim 1 gecede sanki. Hangi tarih bilmemm. Bir kış akşamı yumuşak bir uykuyla söndüm sanki ben.
Bunları da niye yazdım bilmiyorum işte..
Ruhumun kırıntısı çırpınıyor hala bir yerlerde..
